Τα μυστήρια της τέχνης

Η ταινία αυτή είναι κάτι σαν Da Vinci Code, αν του αφαιρέσεις τις συνωμοσίες, τη θρησκεία και τα όπλα. Τι μένει τότε θα μου πείτε. Μένει η λύση ενός μυστηρίου, το suspense και τα μυστήρια της τέχνης.
Το suspense εδώ χτίζεται βαθμιαία, χωρίς ποτέ βέβαια να αγγίζει τρελά επίπεδα, ενώ η πλοκή γενικά πέρνει τον χρόνο της για να εξελιχθεί.

Η ηρωίδα είναι ένας μέσος άνθρωπος, χωρίς ιδιαίτερη εξωτερική εμφάνιση ή γοητεία, με πολλά οικονομικά προβλήματα που παρόλαυτά γίνεται εξαιρετικά συμπαθής, κάτι στο οποίο συμβάλει βεβαίως η εξαιρετική ερμηνεία της Sylvie Testud (La Vie En Rose), η οποία έχει 5 υποψηφιότητες Cesar και 2 νίκες μέσα σε 9 χρόνια.
Τον χαρακτήρα του αυστηρού καθηγητή πανεπιστημίου υποδύεται εύστοχα ο βετεράνος Jean-Pierre Marielle (o Jacques Sauniere στο Da Vinci Code), αλλά δεν καταλαβαίνω την επιλογή του σεναριογράφου και σκηνοθέτη Laurent de Bartillat να αποξενώσει τελικά τον χαρακτήρα του καθηγητή από την κεντρική ηρωίδα (παρ' όλα αυτά, ομολογουμένως με μια δυνατή σκηνή στην αίθουσα συνεδρίασης των καθηγητών). Πιστεύω ότι με τη συμμετοχή του στη λύση του μυστηρίου θα μπορούσε να βγει πιό ενδιαφέρουσα η ταινία. Πιθανόν αυτό να έγινε για να κρατηθεί η απλή πλοκή του σεναρίου ή για να υπογραμιστεί η μοναξιά κάποιου που πιστεύει κάτι και παλεύει κόντρα ακόμα και με τους ειδήμονες.
Επίσης παραξενεύει η επιλογή του να βγει πρόωρα από το story o χαρακτήρας του τυφλού άνδρα, που στην ουσία είναι απλά σαν να προσέφερε ένα καίριο στοιχείο για τη λύση του μυστηρίου και μετά να ... αναλώθηκε.
Ίσως όμως και όλες αυτές οι ασυνήθιστες επιλογές και τα ανεξήγητα των σεναρίου της ταινίας, να ρίχνουν και ένα πέπλο μυστηρίου-γοητείας στην όλη ατμόσφαιρα και πλοκή. Αυτό βέβαια μένει να το αποφασίσει ο θεατής – ο καθένας από μόνος του.

Γιάννης Πεντσερετζίδης - Myfilm