Η ταινία «Sweet Rush» του Αντρζέι Βάιντα (αναφέρεται σε φυτό που όταν το τρίψεις αφήνει μια μυρουδιά νερού με ίχνη δέντρων), που είδαμε την τελευταία μέρα του διαγωνιστικού, είναι μια συγκινητική, ποιητική ταινία. Ο Βάιντα συνδυάζει ένα διήγημα του Πολωνού Γιαροσλάβ Ιβάσκεβιτς (του οποίου είχε στο παρελθόν διασκευάσει τρία έργα, ανάμεσά τους και τις «Δεσποινίδες από το Βίλκο») γύρω από μια γυναίκα που έχει χάσει τα παιδιά της στην εξέγερση της Βαρσοβίας στη διάρκεια του δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου, με ένα πραγματικό γεγονός, τον θάνατο από καρκίνο του συνεργάτη του, διευθυντή φωτογραφίας Εντουάρντ Κλοσίνσκι, συζύγου της τακτικής ηθοποιού του, Κριστίνα Γιάντα («Ο άνθρωπος από μάρμαρο»).
Μέσα από λιτές, ελεγειακές εικόνες, που περνούν με ομαλότητα από το παρόν στο παρελθόν κι από την πραγματική ζωή στο χώρο της τέχνης, με ρυθμό που σταδιακά σε παρασύρει. Η ίδια η Γιάντα ερμηνεύει δυο ρόλους. Από τη μια μόνη σ' ένα ντεκόρ που μοιάζει να βγήκε απ' ευθείας από πίνακα του Εντουάρντ Χόπερ, μιλά για τον θάνατο του άντρα της. Και από την άλλη υποδύεται τη Μάρτα, στο διήγημα του Ιβάσκεβιτς, μια γυναίκα που προσωρινά «ξαναβρίσκει» το γιο της στο πρόσωπο ενός 20χρονου εργάτη. Είναι μια από τις πιο όμορφες, πιο προσωπικές, μαζί και πιο ώριμες, ταινίες του 82χρονου σκηνοθέτη.*
Νίνος Φένεκ Μικελίδης
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 16/02/2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου