Ένας νεανικός, παρά τα 87 του χρόνια, Αλέν Ρενέ, έδωσε με την ταινία του «Αγριόχορτα», μια φρεσκάδα στο σκοτεινό, εφιαλτικό συχνά, κατά τα άλλα κλίμα που δημιούργησαν οι περισσότερες ταινίες στο φετινό 62ο κινηματογραφικό φεστιβάλ των Κανών.Με αφετηρία ένα ασήμαντο γεγονός - ένας άντρας βρίσκει το κλεμμένο πορτοφόλι μιας γυναίκας, την οποία αργότερα προσπαθεί να πλησιάσει και να γνωρίσει - ο Ρενέ (γνωστός από τα «Χρισοσίμα, αγάπη μου» και «Ιδιωτικοί φόβοι σε δημόσιους χώρους») δημιούργησε την πιο φρέσκια, την πιο ζωντανή, τον πιο ευφάνταστη και πιο κινηματογραφική ταινία του φετινού φεστιβάλ.
Κάποτε, ο μεσήλικας άντρας (Αντρέ Ντισολιέ) και η μεσήλικη, αλλά πολύ ελκυστική, γυναίκα (Σαμπίν Αζεμά) φτάνουν στην ίδια επιθυμία: να έρθουν σ’ επαφή. Οι καταστάσεις όμως και οι συμπτώσεις τους εμποδίζουν, σαν τα άγρια χόρτα που φυτρώνουν όπου βρουν χώρο. Ο Ρενέ τους ακολουθεί με το μάτι του ποιητή, καταγράφοντας με μουσικότητα στην αφήγηση αλλά και άφθονο χιούμορ στους διαλόγους και τις καταστάσεις, την πορεία τους, αφήνοντας κάπου-κάπου να διεισδύσει μια πίκρα και μια μελαγχολία, η μελαγχολία εκείνη που προκαλεί το εφήμερο της ζωής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου